धातु विज्ञानको क्षेत्रमा, अलौह धातुहरू पगाल्न प्रयोग गरिने सिलिकन कार्बाइड क्रुसिबलको उत्पादन इतिहास १९३० को दशकदेखि पत्ता लगाउन सकिन्छ। यसको जटिल प्रक्रियामा कच्चा पदार्थ क्रसिङ, ब्याचिङ, हातले घुमाउने वा रोल बनाउने, सुकाउने, फायरिङ, तेल लगाउने र ओसिलोपन-प्रूफिङ समावेश छ। प्रयोग हुने सामग्रीहरूमा ग्रेफाइट, माटो, पाइरोफिलाइट क्लिंकर वा उच्च-एल्युमिना बक्साइट क्लिंकर, मोनोसिलिका पाउडर वा फेरोसिलिकन पाउडर र पानी समावेश छन्, जुन निश्चित अनुपातमा मिसाइन्छ। समयसँगै, थर्मल चालकता बढाउन र गुणस्तर सुधार गर्न सिलिकन कार्बाइड समावेश गरिएको छ। यद्यपि, यो परम्परागत विधिमा उच्च ऊर्जा खपत, लामो उत्पादन चक्र, र अर्ध-समाप्त उत्पादन चरणमा ठूलो क्षति र विकृति छ।
यसको विपरीत, आजको सबैभन्दा उन्नत क्रुसिबल बनाउने प्रक्रिया आइसोस्टेटिक प्रेसिंग हो। यो प्रविधिले ग्रेफाइट-सिलिकन कार्बाइड क्रुसिबल प्रयोग गर्दछ, जसमा फेनोलिक रेजिन, टार वा डामरलाई बाइन्डिङ एजेन्टको रूपमा र ग्रेफाइट र सिलिकन कार्बाइडलाई मुख्य कच्चा पदार्थको रूपमा प्रयोग गरिन्छ। परिणामस्वरूप क्रुसिबलमा कम पोरोसिटी, उच्च घनत्व, एकरूप बनावट र बलियो जंग प्रतिरोध हुन्छ। यी फाइदाहरूको बावजुद, दहन प्रक्रियाले हानिकारक धुवाँ र धुलो निस्कन्छ, जसले गर्दा वातावरणीय प्रदूषण हुन्छ।
सिलिकन कार्बाइड क्रुसिबल उत्पादनको विकासले उद्योगको दक्षता, गुणस्तर र वातावरणीय जिम्मेवारीको निरन्तर खोजीलाई प्रतिबिम्बित गर्दछ। प्रविधिको प्रगतिसँगै, ऊर्जा खपत कम गर्ने, उत्पादन चक्र छोटो पार्ने र वातावरणीय प्रभावलाई कम गर्ने विधिहरू विकास गर्ने कुरामा ध्यान केन्द्रित गरिएको छ। क्रुसिबल निर्माताहरूले परम्परा र आधुनिकता बीच सन्तुलन कायम गर्ने लक्ष्य राख्दै यी लक्ष्यहरू प्राप्त गर्न नवीन सामग्री र प्रक्रियाहरूको अन्वेषण गरिरहेका छन्। अलौह धातु पग्लनेको माग बढ्दै जाँदा, क्रुसिबल उत्पादनमा विकासले धातु विज्ञानको भविष्यलाई आकार दिन महत्त्वपूर्ण भूमिका खेल्नेछ।
पोस्ट समय: अप्रिल-०८-२०२४